مکان یابی QTLهای برخی از صفات رشدی در گیاهچه های آفتابگردان تحت شرایط تنش شوری

شوری یکی از مهم ترین تنش های غیر زیستی است که تولید محصولات زراعی را محدود می نماید. به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف شوری (صفر، 2، 4، 6 و 8 دسی زیمنس بر متر) بر صفات رشدی گیاهچه های آفتابگردان و تجزیه ژنتیکی این صفات در رابطه با تحمل به شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی انجام گرفت. در این مطالعه، طول ریشه چه و ساقه چه، وزن تر ریشه چه و ساقه چه و وزن خشک ریشه چه و ساقه چه در گیاهچه ها ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که بین لاین ها در سطوح مختلف شوری، از نظر تمامی صفات مورد مطالعه تفاوت معنی دار (P≤0.05) وجود دارد. به منظور تجزیه ژنتیکی صفات گیاه چه در رابطه با تحمل به شوری در گیاهچه های آفتابگردان، از نقشه پیوستگیSSR/SNP با 221 نشانگر و متوسط فاصله 44/7 سانتی مورگان بین نشانگرها استفاده گردید. نتایج مکان یابی ژنی نشان داد که در سطوح شوری صفر، 2، 4، 6 دسی زیمنس بر متر به ترتیب 18، 13، 4 و 10 QTL در کنترل صفات رشدی آفتابگردان نقش دارند. در این مطالعه، در سطح شوری 8 دسی زیمنس بر متر به دلیل عدم جوانه زنی گیاهچه ها، هیچ QTLای یافت نشد. مهم ترین QTL های شناسایی شده با بالاترین مقدار درصد تغییرات فنوتیپی توجیه شده در سطوح شوری صفر، 2، 4، 6 دسی زیمنس بر متر به ترتیب مربوط به صفات وزن تر ریشه چه (72/61%)، طول ریشه چه (34/59% و 37%) و وزن خشک ساقه چه (39/21%) بود. نتایج نشان داد که QTL های هم مکان برای صفات مختلف در چندین گروه پیوستگی پراکنده هستند که وجود چنین حالتی می تواند موجب افزایش کارآیی انتخاب به کمک نشانگر و پیش برد برنامه های به نژادی گیاهی شود.