اثر منابع مختلف کودهای محتوی نیتروژن پایه و اسید هیومیک بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیک گندم رقم پیشتاز

به منظور ارزیابی اثر منابع مختلف کودهای نیتروژن پایه (اوره، سولفات آمونیوم، اوره با پوشش گوگردی و عدم مصرف کود نیتروژن پایه) و اسید هیومیک (مصرف و عدم مصرف) بر عملکرد، اجزای عملکرد و کارایی مصرف نیتروژن گندم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 95-1394 در مزرعه تحقیقاتی شرکت مزارع نوین ایرانیان واقع در شهرستان ورامین انجام شد. نتایج نشان داد که اثر نوع کود نیتروژن بر تمامی صفات مورد مطالعه معنی دار بود. بیش ترین ارتفاع بوته، عملکرد بیولوژیک، تعداد پنجه در بوته و تعداد سنبله در متر مربع از تیمار کود اوره به دست آمد. اما بیش ترین وزن هزار دانه، تعداد دانه در سنبله، عملکرد دانه و شاخص برداشت در تیمار اوره با پوشش گوگردی تولید شد و مصرف کود اوره با پوشش گوگردی نسبت به اوره و سولفات آمونیوم به ترتیب 10 و 2/23 درصد عملکرد دانه را افزایش داد. هم چنین، کاربرد اسید هیومیک، وزن هزار دانه، تعداد دانه در سنبله و عملکرد دانه گندم را به ترتیب به مقدار 0/14، 8/17 و 24 درصد افزایش داد. مصرف کود اوره با پوشش گوگردی و اسید هیومیک، افزایش کارایی مصرف نیتروژن را به دنبال داشت. بنابراین می توان با مصرف اوره با پوشش گوگردی به عنوان کود پایه و کاربرد اسید هیومیک، ضمن افزایش عملکرد گندم، هدر روی نیتروژن را کاهش داد.