تعیین پارامترهای تاثیرگذار بر ضریب دبی سرریزهای اوجی قوس محور با استفاده از روش ماشین بردار پشتیبان (SVM) و مقایسه با روش شبکه فازی - عصبی تطبیقی (ANFIS)

الگوی سه بعدی جریان در سرریزهای اوجی و نامحدود بودن تغییرات پارامترهای هندسی به مانند تصحیح جزیی در شکل تاج یا تغییرات سازه ای از یک سو و محدودیت اطلاعات قابل دسترس در مورد هیدرولیک سرریزهای اوجی قوس محور از سوی دیگر، به عنوان چالشی بزرگ، باعث گردیده تا به کارگیری سیستم های فرامدل و داده گرا مورد توجه محققان قرار گیرد. در تحقیق کنونی پیش بینی ضریب دبی با استفاده از داده های آزمایشگاهی و بکارگیری روش های هوش مصنوعی (ماشین بردار پشتیبان SVM و سیستم استنتاج تطبیقی عصبی- فازی ANFIS) انجام شد. بدین منظور از داده های مدل آزمایشگاهی از این سرریز با چندین زاویه همگرایی دیواره های هادی (ساخته شده توسط نگارندگان) استفاده و به ازای مدل های مختلف، مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد که نسبت هد طراحی به عمق بحرانی ( ) بیش ترین تاثیر را در تخمین ضریب دبی در مدل برتر و پارامترهای هد بالادست به هد طراحی ( ) و هد بالادست به ارتفاع سرریز ( )تاثیر تقریبا یکسان و کم تری را در این مدل دارا می باشند. همچنین نتایج عملکرد مناسب روش های SVM و ANFIS را تایید می نماید بطوری که در بهترین حالت ارزیابی آزمون، در روش SVM مقادیر 966/0 ،R=93/0 DC=و 06/0=RMSE و برای روش ANFIS مقادیر945/0R=، 885/0DC= و088/0 =RMSE مشاهده گردید.