القای فیبریل زایی در سرم آلبومین گاوی و تولید رشته های آمیلوئیدی به منظور استفاده از آنها به عنوان نانو ماده زیستی جدید

رشته های آمیلوئیدی دسته ای از نانو رشته های پروتئینی هستند که در آن پروتئین طبیعی به رشته های متراکم تبدیل شده اند. تجمع می تواند بیماریزا و یا غیر بیماریزا باشد. اخیرا این رشته ها با توجه به ساختار منحصر به فردی که دارند، برای تولید نانومواد زیستی مورد توجه قرار گرفته اند. در این مطالعه از آلبومین سرم گاوی به عنوان یک پروتئین مدل برای بهینه سازی فرایند فیبریل زایی استفاده شد. غلظت های 2-10 میلی گرم بر میلی لیتر در بافر با pHهای مختلف 3-7 تهیه شده و برای دوره های صفر تا 48 ساعت در دمای 30-70 درجه سانتی گراد قرار گرفتند و میزان تولید رشته های آمیلوئیدی با روش اسپکتروفوتومتری، فلوریمتری و دورنگ نمایی دورانی بررسی شد. طیف های حاصل از روش جذب سنجی کنگورد بر اساس میزان طول موج ماکزیمم و جذب در طول موج ماکزیمم با نمونه حاوی رنگ کنگورد مقایسه شد. غلظت 10 میلی گرم بر میلی لیتر از پروتئین که برای 48 ساعت در بافر با 4pH= و در دمای 50 درجه سانتی گراد قرار داشتند، بیشترین میزان آمیلوئید را تولید کردند. شرایط بهینه با روش فلورسانس ThT و دورنگ نمایی در غلظت 10 میلی گرم بر میلی لیتر، 4pH=، دمای 70 درجه سانتی گراد و زمان 48 ساعت به دست آمد. حضور رشته ها با تصاویر میکرسکوپ الکترونی گذاره تایید شد. ساختار نامحلول و ابعاد رشته های آمیلوئیدی آنها را به عنوان نانو مواد زیستی جدید معرفی می کند. بهینه سازی تولید این ساختارها، مجال تولید آنها را در مقیاس های بالاتر فراهم می آورد.