مطالعه تغییرات زمانی الگوی لرزه خیزی کمربند چین خورده-رانده زاگرس با استفاده از روش شرایدر

در این پژوهش برای بررسی تغییرات زمانی الگوی لرزه خیزی در کمربند چین خورده- رانده زاگرس از الگوریتم شرایدر استفاده شد. این الگوریتم برای بررسی آرامش لرزه ای در مناطق مختلف به کار می رود. به همین منظور چهار زمین لرزه با بزرگای 6Mw≥ که اخیرا در زاگرس به وقوع پیوسته اند مورد مطالعه قرار گرفت. به منظور بررسی تغییرات زمانی لرزه-خیزی علاوه بر نمودار پیچش زمانی ((k)T)، نمودارهای بزرگی- زمان، فراوانی زمین لرزه ها- زمان و مکان- زمان نیز ترسیم گردید. نتایج نشان می-دهد که پیش از وقوع زمین لرزه های 2006 سیلاخور و 2014 مورموری که در بخش شمال غربی زاگرس رخ داده اند، الگوی پیش نشانگر دونات دیده می شود. قبل از زمین لرزه های 2013 دشتی و 2005 قشم که هر دو در بخش جنوبی زاگرس به وقوع پیوسته اند، تا چندین سال آرامش لرزه ای مشاهده می شود که با وقوع ناگهانی این زمین لرزه ها خاتمه می یابد. نتایج تجزیه وتحلیل حساسیت نشان داد که پارامترهای هموارسازی الگوریتم شرایدر بر روی خروجی الگوریتم تاثیر بسزایی داشته و باید با دقت انتخاب شوند. نتایج این تحقیق نشان داد که الگوریتم شرایدر به دلیل استفاده هوشمندانه از پارامتر زمان (t) توانایی نمایش پیش نشانگر آرامش-لرزه ای پیش از وقوع زمین لرزه های بزرگ را دارد.