کاربرد برآوردگر های مولفه های واریانس در به نژادی گیاهان

برای اجرای هر برنامه به نژادی آگاهی از ساختار ژنتیکی صفت مورد بررسی، میزان تاثیر عوامل محیطی و اثر متقابل عوامل ژنتیکی و محیطی و همچنین اطلاع از تاثیر ثابت و تصادفی بودن فاکتورها بر تحلیل نتایج یک امر ضروری است. به طبع آن تجزیه و تحلیل مولفه های واریانس از اهمیت زیادی در به نژادی گیاه و دام برخوردار است. برای برآورد مولفه های واریانس از برآوردگرهای زیادی استفاده می شود که ANOVA یکی از مهمترین آنها است. این برآوردگر در برخی موقعیت ها که داده ها نامتعادل هستند و مولفه های واریانس منفی برآورد می شوند، ناکارآمدتر از برآوردگرهای حداکثر درستنمایی (Maximum Likelihood; ML) و حداکثر درستنمای محدود شده (Restricted Maximum Likelihood; REML) هستند. لذا هدف از این تحقیق بررسی مروری مدل های خطی مختلط و مقایسه برآورد مولفه های واریانس به روش های ANOVA، ML وREML با استفاده از داده های آزمایشی است.