ارتباط فرسودگی شغلی با ویژگی های شخصیتی در پرستاران

این پژوهش به منظور تعیین میزان فرسودگی شغلی در سه بعد خستگی هیجانی، مسخ شخصیت و کاهش کفایت شخصی و بررسی ارتباط آن با ویژگی های شخصیتی پرستاران انجام شده است.
210 پرستار شاغل در بیمارستان رسول اکرم (ص) برپایه ی پرسش نامه ی فرسودگی شغلی مازلاک و پرسش نامه ی شخصیتی چند محوری مینه سوتا، مقیاس اختلال شخصیت ارزیابی شدند. از این تعداد، 184 پرسش نامه تکمیل گردید و بقیه ی پرسش نامه ها بدون پاسخ بود یا به طور ناقص پاسخ داده شده بود (میزان پاسخ: 6/87%). 4 گروه از افراد مورد بررسی که بالاترین فراوانی ویژگی های شخصیتی را داشتند انتخاب گردیدند. برای تحلیل تفاوت میانگین نمره ی فرسودگی در این گروه ها، روش تحلیل پراش یکطرفه (ANOVA)، روش آماری تحلیل پراش چند طرفه (MANOVA) و روش تعقیبی Post- hoc با روش Least به کار برده شد.
میزان کلی فرسودگی شغلی در پرستاران در بعد خستگی هیجانی، متوسط، در بعد مسخ شخصیت، پایین و در بعد کفایت شخصی، متوسط بود. افراد مبتلا به اختلال وسواسی- اجباری بالاترین میزان خستگی هیجانی و پایین ترین میزان کفایت شخصی را نشان دادند. افراد نمایشی و خودشیفته به ترتیب دارای بالاترین میزان مسخ شخصیت و کفایت شخصی بودند.
میزان فرسودگی شغلی، افزون بر ارتباط با متغیرهای شغلی و جمعیت شناختی، در گروه های شخصیتی مختلف نیز متفاوت است.