تاثیر کاهش شیب دیواره معدن چغارت بر میزان جابجایی به روش شبکه ی شکستگی مجزا المان مجزا

تحلیل پایداری شیب دیواره های معادن سطحی به خصوص شیب های سنگی، از جمله مهم ترین مسائل مورد توجه در طراحی معادن سطحی است که با اجرای یک مدل سازی ژئوتکنیکی قابل دسترسی است. این مدل ژئوتکنیکی برای توده سنگ های درزه دار ایجاد می شود و شامل دو زیر مدل به نام های مدل هندسی و مکانیکی است. مدل هندسی توده های سنگی شامل شبکه ی شکستگی های مجزا (DFN) است که براساس وضعیت توپوگرافی، حدود مدل، بلوک های تکتونیکی و ناپیوستگی های موجود ایجاد می شود. مدل مکانیکی با هدف تحلیل های مکانیکی (استاتیکی یا دینامیکی) توده سنگ ایجاد شده و شامل بررسی پارامترهای ژئومکانیکی، وضعیت تنش های برجا، شرایط آب های زیرزمینی، قوانین حاکم بر مقاومت و رفتار توده سنگ، روش های تحلیل پایداری و در نهایت قیاس و نتیجه گیری در مورد پایداری مکانیکی است. هدف از این مقاله، ایجاد یک مدل ژئوتکنیکی و تحلیل مکانیکی مربوط به آن برای بلوک تکتونیکی شماره ی 2-4 معدن سنگ آهن چغارت در دو مقطع از کاواک قدیم و جدید و مقایسه ی آن ها برای بررسی تغییرات پایداری دیواره ی مذکور در طراحی شیب جدید است.برای دستیابی به این هدف، مدل سازی هندسی با روش شبکه ی شکستگی های مجزا در سیستم ناپیوستگی های نامحدود غیر ترتیبی با تمرکز بر حذف اثر تصادفی مدل سازی هندسی، و تحلیل مکانیکی مربوط به آن به وسیله ی نرم افزار المان مجزای UDECانجام و نتایج تحلیل شدند. بررسی ها نشان دهنده ی جابجایی های کمتر و ثبات بیشتر دیواره ی جدید نسبت به دیواره ی قدیمی است.