ارزیابی مدل های مختلف سختی در بررسی رفتارتغییرشکل های پیش رونده اتصالات سه راهی با نسبت قطر به ضخامت مختلف

در این تحقیق، رفتار کرنش های پیش رونده دراتصالات سه راهی تحت اثر ممان های دینامیکی مورد ارزیابی قرارگرفته است. مدل های سختی سینماتیکی غیرخطی چابوشی و ترکیبی آرمسترانگ- فردریک همراه با قانون سخت شوندگی ایزوتروپیکی جهت بررسی رفتار پلاستیک لوله های سه راهی به کاررفته است. با استفاده از روش عددی و مدل سازی سه راهی های مورد نظر، نتایج روش عددی با نتایج تجربی و نتایج عددی آرمسترانگ- فردریک مقایسه شده اند. پارامترهای ثابت مدل سخت شوندگی و داده های تنش- کرنش با استفاده از سیکل های پایدار شده نمونه های تحت آزمون کرنش متقارن به روش تجربی بدست آمده اند. هر دو نتایج عددی و تجربی نشان می دهدکه مقدار حداکثر کرنش تغییرشکل های پیش رونده در محل اتصال لوله های سه راهی در جهت محیطی رخ می دهد. با بالا رفتن ممان های اعمال شده، میزان انتقال کرنش های پیش رونده نیز بیشتر می شود. نتایج نشان می دهد که نرخ کرنش های پیش رونده در ابتدا کم و با افزایش سیکل ها افزایش می یابد. در نمونه BMS1 نتایج عددی با استفاده از مدل سختی سینماتیکی چابوشی در مقایسه با دو مدل سختی آرمسترانگ- فردریک و مدل ترکیبی به نتایج تجربی نزدیک می باشد. در نمونه های BMS2 و BMS3 نتایج حاصل از هر دو مدل سختی شابوشی و ترکیبی در مقایسه با مدل سختی آرمسترانگ – فردریک پیش بینی مناسب و تا حدودی مشابه هم نسبت به نتایج تجربی از خود نشان می دهند. در واقع نرخ انباشتگی کرنش های پیش بینی شده توسط مدل آرمسترانگ-فردریک در همه نمونه ها در مقایسه با نتایج تجربی فراتخمین می باشد.