مقایسهٔ سبک های یادگیری در دانش آموزان عادی و دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری خاص

براساس مطالعات انجام شده، دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری خاص، نسبت به دانش آموزان عادی در اتخاذ سبک های یادگیری، ترجیحات متفاوتی دارند؛ از این رو این پژوهش با هدف مقایسهٔ سبک های یادگیری در دانش آموزان عادی و دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری خاص انجام شد.
روش تحقیق این مطالعه، توصیفی از نوع علی-مقایسه ای بود. جامعهٔ آماری پژوهش را کلیهٔ دانش آموزان پسر و دختر عادی و دارای ناتوانی یادگیری خاص شهر اردبیل که در مقطع متوسطهٔ اول مشغول به تحصیل بودند، تشکیل دادند. نمونهٔ پژوهش 80 دانش آموز (40 دانش آموز عادی و 40 دانش آموز ناتوان در یادگیری) بودند که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از آزمون هوش ریون و پرسش نامهٔ سبک های یادگیری کلب و برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل واریانس چندمتغیری (مانوا) استفاده شد.
نتایج این مطالعه نشان داد که از لحاظ سبک های یادگیری، در تمامی زیر مقیاس ها شامل سبک های یادگیری همگرا (0٫001>p)، واگرا (0٫001>p)، جذب کننده (0٫001>p) و انطباق دهنده (0٫004=p)، بین دو گروه دانش آموزان عادی و دارای ناتوانی یادگیری خاص، تفاوت معنی دار وجود دارد.
پژوهش حاضر با نشان دادن تفاوت های بارز در کاربرد سبک های یادگیری توسط دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری خاص و دانش آموزان عادی، اطلاعات نسبتا مفیدی دربارهٔ راهبردهای یادگیری و روش های آموزشی متناسب با نیاز این دسته از دانش آموزان ارائه داده است.