بررسی رابطه غیرخطی فقر و اندازه دولت در اقتصاد ایران با استفاده از روش رگرسیون آستانه ای

با تغییر برخی از اهداف دولت ها درگذشته و پررنگ تر شدن وظایف رفاهی و حمایتی اقشار مختلف در جامعه، پدیده فقر و رابطه آن با دولت یکی از مباحثی است که همواره موردتوجه متخصصان و سیاست گذاران در جوامع توسعه یافته و درحال توسعه است. در این چارچوب اقدام به بررسی فرضیه وجود رابطه غیرخطی تاثیر اندازه دولت بر فقر برای اقتصاد ایران شده است. بدین منظور عوامل موثر بر فقر مطلق با روش رگرسیون آستانه ای مدل سازی شد. نتایج حاصل از برآورد رگرسیون آستانه ای نشان داده است که اندازه دولت تاثیری آستانه ای بر فقر مطلق داشته و حد آستانه اندازه دولت حدود 5/21 درصد برآورد شده است؛ به عبارت دیگر، در رژیم دولت کوچک تر از حد آستانه است اندازه دولت تاثیری منفی اما بی معنی بر فقر مطلق داشته است، اما پس از عبور از آستانه مذکور و قرار گرفتن در رژیم دولت بزرگ، اندازه دولت تاثیری مثبت و معنی دار بر فقر مطلق داشته است و گسترش اندازه دولت موجب تشدید فقر شده است.