کاربرد مدیریت دانش در تحقیقات جنایی جرائم سایبری

با پررنگ تر شدن حضور اینترنت، جرائم سایبری به یکی از سخت ترین چالش های فراروی دولت ها بدل شده که هرچند منابع عظیمی برای مبارزه با آن سرمایه گذاری می شود، اما با محدودیت اثربخشی مواجه است. یکی از این راهکارها، به کارگیری مدیریت دانش است. هدف مقاله حاضر، مطالعه کاربرد مدیریت دانش در تحقیقات جنایی جرائم سایبری، ارائه فرآیند و بیان ضرورت های استقرار آن در سازمان های مجری قانون است. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی، از نظر نوع، کیفی و از لحاظ نحوه گردآوری داده ها، کتابخانه ای (مطالعات ثانویه فرا ترکیب) و مبتنی بر مطالعه منابع برخط داخلی و خارجی است. به این منظور، پس از ذکر پیشینه نظری، به بازشناسی مفاهیم جرائم سایبری، تحقیقات جنایی و مدیریت دانش پرداخته و سپس، فرآیند مدیریت دانش، شناسایی نیازها و روش های آن در حوزه مذکور مورد بررسی قرار گرفته و پس از ذکر چالش های موجود، جایگاه مدیریت دانش در پلیس تخصصی جرائم سایبری در ایران تبیین می شود. مقاله ضمن ارائه برخی پیشنهادها، نتیجه می گیرد سازمان های مجری قانون (که در معرض طیف گسترده ای از تنوع و تازگی این جرائم، گوناگونی ادله و رویه های قضایی مختلف هستند) ناگزیر به استفاده از مدیریت دانش به عنوان راه حل اساسی برای افزایش اثربخشی فعالیت های خود هستند.