عوامل مرتبط با قصد انجام فعالیت فیزیکی بر اساس نظریه رفتار برنامه ریزی شده در دانش آموزان دختر دبیرستانی شهر اهواز

ورزش و فعالیت جسمانی، به عنوان یک رفتار بهداشتی مهم جهت پیشگیری از ابتلا به بیماری و مرگ و میر بوده و ارتباط مثبتی با ارتقای سطح سلامت جسمی و روانی دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی عوامل مرتبط با قصد انجام فعالیت فیزیکی بر اساس نظریه رفتار برنامه ریزی شده در دانش آموزان دختر دبیرستانی شهر اهواز در سال تحصیلی 96-95 بود.
این مطالعه تحلیلی بر روی 163 دانش آموز دختر دبیرستانی که به طور تصادفی از مدارس دولتی شهر اهواز انتخاب شدند انجام شد. دانش آموزان پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و نظریه رفتار برنامه ریزی شده شامل سازه نگرش، نرم های انتزاعی، کنترل رفتاری درک شده و قصد را به روش خودگزارش دهی تکمیل کردند. سپس اطلاعات حاصل جمع آوری و توسط نرم افزار SPSS23 و با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی و رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل گردید.
میانگین سنی شرکت کنندگان در مطالعه 0.89± 13.76 سال بود. در تحلیل رگرسیونی نگرش ) 0.46 =β(و کنترل رفتاری درک شده ) 0.15 =β( پیش بینی کننده قصد انجام فعالیت فیزیکی بودند. این مدل توانست 40 درصد از واریانس قصد رفتاری را پیش بینی کند. نگرش قوی ترین سازه پیش بینی کننده قصد رفتاری بود.
نتایج نشان داد نگرش و کنترل رفتاری درک شده می توانند قصد رفتار فعالیت فیزیکی را پیش بینی کنند. بنابراین استفاده از این نظریه و توجه بیشتر به سازه نگرش به عنوان قوی ترین فاکتور پیش بینی کننده رفتار جهت آموزش قصد وارتقاء فعالیت فیزیکی در این گروه اهمیت دارد.