بررسی اثر آموزش بر نگرش والدین مراجعه نسبت به روش های مختلف هدایت رفتاری کودکان

: رفع مشکلات دندانی کودک ، به بهترین شکل و همراه با بیشترین همکاری از جانب کودک نیازمند اعتماد کودک به دندانپزشک و همچنین والدین به دندانپزشک در جهت تداوم ان می باشد. با در نظر گرفتن اهمیت استفاده از روش های هدایت رفتاری در درمان دندانپزشکی کودکان هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیر اموزش بر نگرش والدین در راستای روش های مختلف هدایت رفتاری کودکان بود.
دراین مطالعه توصیفی7 7 نفر از والدین کودکان مراجعه کننده به بخش کودکان دانشکده دندانپزشکی یزد انتخاب گشته و سپس پرسش نامه ای شامل توضیح هدف کلی مطالعه- اطلاعات دموکراتیک والدین و 7 شیوه مختلف رفتاری (بگو-نشان بده-انجام بده ،کنترل صدا ،استفاده از دستگاهای بازدارنده ی غیر فعال -بازدارندگی فعال توسط پرسنل دندانپزشکی یا والدین،استفاده از آرامبخشی ،دست روی دهان و بیهوشی عمومی) به افراد داده شد. در برگه های ارزیابی ، زیر هریک از روش ها ،مقیاس آنالوگ بصری (VA S) قرار گرفته وروی خط 1 0 0 میلیمتری در سمت چپ واژه کاملا مخالف و در سمت راست واژه کاملا موافقم وجود داشت. والدین دیدگاه خود در ارتباط با هر یک از روش ها ی هدایت رفتاری را ابتدا مشخص کرده و نهایتا بعد از نمایش یک فیلم اموزشی حاوی این 7 روش هدایت رفتاری مجددا فرم پرسش نامه را تکمیل کردند. جهت انالیزداده ها از تست های اماری. wilcoxon و Cruskal vallis استفاده گردید.
از 77نفر والدین 67 نفر زن 10 مرد با محدوده سنی بین 24تا 68سال بودند. بیشترین تاثیر اموزش در مقبولیت و تفاوت نمره پیش ازمون و پس ازمون در روش بگو-نشان بده –انجام بده (p value=001) و سپس در روش بیهوشی عمومی دیده شد. در تمامی روش های هدایت رفتاری به غیر از روش دست روی دهان تفاوت معناداری قبل و بعد از اموزش وجود داشت.