بررسی ارتباط بین سرمایه اجتماعی و توسعه شهری دانش بنیان

شهر دانش بنیان از مفاهیم جدید در حوزە مدیریت شهری است که رویکردی توسعه ای دارد و هدف نهایی اش دستیابی به توسعە شهری پایدار و پیشرفت اقتصادی است. به باور بسیاری از کارشناسان، یکی از فاکتورهای موثر در موقعیت این شهرها، تقویت سرمایە اجتماعی و گسترش سطح مشارکت فعال شهروندان در توسعە شهر است. سرمایە اجتماعی سبب جابه جایی منابع بالقوە سرمایه و کاهش فاصله میان جنبه های جامعه شناختی و اقتصادی می شود. اهمیت این بحث زمانی دوچندان می شود که با توجه به سابقە تمدنی کشور ایران، به رغم کمبود سرمایه های فیزیکی، از سطح انباشت سرمایە اجتماعی درخور توجهی بهره مند است. با وجود جامعیت مفهوم سرمایە اجتماعی، درمورد تاثیرگذاری آن در توسعە شهری دانش بنیان تحقیقات اندکی شده است که این امر ضرورت پژوهش در این حوزه را بیشتر نمایان می کند. پرسش عمدە این پژوهش این است که رابطە توسعە شهری دانش بنیان با سرمایە اجتماعی چگونه است؟ هدف این پژوهش بررسی و شناخت رابطە سرمایە اجتماعی با ابعاد توسعە شهری دانش بنیان است. این پژوهش با گردآوری اطلاعات به روش کتابخانه ای (اسنادی) به مرور توصیفی بر ادبیات موضوع و دو نمونە موردی موفق می پردازد و اهمیت رابطە مثبت و تاثیرگذار سرمایە اجتماعی با توسعە شهری دانش بنیان را بررسی می کند. در این مطالعه، رابطە مثبت میان سرمایە اجتماعی و توسعە شهری دانش بنیان تایید می شود؛ درنتیجه سرمایە اجتماعی افزون بر اینکه در شاخص های اقتصادی، نهادی و فرهنگی توسعە دانش بنیان تاثیر می گذارد، خود نیز از راه ابزارهای توسعە دانش بنیان، مانند آموزش دانش محور سرمایە انسانی، گسترش فناوری و ارتباطات، پیدایش بسترها و زیرساخت های فرهنگی مناسب و کشف استعدادهای خلاق و جذب آن ها از توسعە دانش بنیان تاثیر می پذیرد و در تعاملی دوسویه و متقابل، سرمایە اجتماعی و توسعە دانش بنیان قادرند زمینە لازم برای توسعە شهرها را فراهم کنند.