مقایسه اثر سطوح مختلف نانوسلنیوم بر قابلیت هضم و فراسنجه های تخمیری میکروارگانیسم های شکمبه گوسفند و بز

زمینه مطالعاتی: ذرات کوچک تر نانو، فعال تر از ذرات بزرگ تر هستند. اهمیت سلنیوم برای میکروارگانیسم های شکمبه به طور کامل مشخص نشده است.
آزمایش حاضر به منظور بررسی اثر نانوسلنیوم بر فعالیت جمعیت کامل میکروارگانیسم ها، باکتری ها و قارچ های جدا شده از مایع شکمبه گوسفند و بز انجام گرفت.
در این آزمایش، مقادیر صفر، 2/0، 4/0 و 6/0 میلی گرم در کیلوگرم نانوسلنیوم به یک جیره پایه استاندارد گوسفند و بز افزوده شد و قابلیت هضم و تخمیر جیره ها در آزمایشگاه با استفاده از مایع شکمبه گوسفند و بز اندازه گیری شد.
بالاترین قابلیت هضم ماده خشک و الیاف نامحلول در شوینده خنثی (NDF) جیره آزمایشی در گوسفند و بز، مربوط به مقدار 6/0 میلی گرم نانوسلنیوم بود که بیشتر از شاهد بود (05/0>P). صرف‏نظر از سطح نانوسلنیوم، قابلیت هضم ماده خشک و NDF توسط میکروارگانیسم های گوسفند بیشتر از بز بود. صرف نظر از نوع دام، قابلیت هضم ماده خشک و NDF، با افزایش مقدار نانوسلنیوم، افزایش یافت (05/0P<). پتانسیل تولید گاز توسط میکروارگانیسم های گوسفند در جیره حاوی 6/0 میلی گرم نانوسلنیوم بیشترین مقدار بود و برای تمام سطوح بیشتر از بز بود (05/0>P). قابلیت هضم ماده خشک و NDF توسط باکتری های شکمبه گوسفند بیشتر از بز بود، بلعکس قابلیت هضم این مواد مغذی توسط قارچ های جدا شده از شکمبه بز بیشتر از گوسفند بود.
نتیجه گیری نهایی: بنابراین، استفاده از نانوسلنیوم باعث بهبود هضم و تخمیر مواد مغذی توسط کل میکروارگانیسم ها و باکتری های شکمبه گوسفند و بز شد.