مروری بر سلول های بنیادی مزانشیمی و کاربرد بالقوه آن ها در طب بازساختی

سلول های بنیادی سلول های غیراختصاصی هستند که علاوه بر دارا بودن خاصیت خود نوسازی، توانایی تمایز به انواع سلول های دیگر را دارند. در واقع سلول های بنیادی تحت تاثیر شرایط فیزیولوژیک یا آزمایشگاهی خاص قادر هستند به سلول هایی با عملکردهای اختصاصی مانند سلول های عضلانی قلب، سلول های عصبی، استئوبلاست، آدیپوسیت، کندروسیت و... تبدیل شوند. در بین سلول های بنیادی، سلول های بنیادی مزانشیمی به علت داشتن توانایی تمایز به اکثر سلول های بدن و عدم دارا بودن خاصیت تومورزایی و تحریک سیستم ایمنی، مورد توجه ویژه محققان واقع شدند. این مطالعه با هدف مروری بر انواع سلول های بنیادی، منابع آن ها، سلول های بنیادی مزانشیمی، مشخصات و ویژگی آن ها، پتانسیل بالقوه آن ها در طب بازساختی و کاربرد آن ها در علم پزشکی انجام شد. اطلاعات لازم جهت انجام مطالعه مروری حاضر با بررسی بیش از 80 مقاله و با مراجعه به پایگاه های اطلاعاتیPubMed ، Science Direct، Ovid Databases، Scopus، Wiley و Springer گردآوری گردید. سلول های بنیادی مزانشیمی توانایی تبدیل و تمایز به بسیاری از سلول ها از جمله استئوبلاست، آدیپوسیت، کندروسیت و میوبلاست، سلول های عصبی، سلول های گلیا، سلول های عضله اسکلتی، سلول های اندوتلیال، سلول های جزیره ای و غیره را دارند. همچنین به نظر می رسد سلول های مزانشیمی به دلیل داشتن خاصیت ایمونو مادولاتوری و ترشح سیتوکین ها و فاکتورهای رشد متعدد در طب بازساختی نسبت به سایر سلول های بنیادی ارجحیت داشته باشند. پیشرفت های بشر در زمینه تولید، تکثیر و تمایز سلول های بنیادی، این امید را به ارمغان آورده است که بتوان از این سلول ها در درمان ضایعات عصبی مانند قطع نخاع و بیماری های عصبی مانند: آلزایمر، پارکینسون، مالتیپل اسکلروزیس و غیره نیز بهره برد.