ارتباط علائم بالینی و عملکرد ریوی بیماران مسلول درمان شده در استان قم طی سال های1383-1392

مقدمه اقدامات فراوانی در جهت پیش گیری، کنترل و درمان سل صورت گرفته است با این وجود جزء بیماری های عفونی مهم در کشور می باشد. بیش از 80% موارد سل مربوط به سل ریوی است. با وجود درمان، در غالب موارد ضایعه در ریه خواهیم داشت که موجب کاهش عملکرد ریوی بیماران می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی علائم بالینی و عملکرد ریوی بیماران بعد از درمان سل می باشد.
روش کار این مطالعه از نوع تحلیلی مقطعی و در دسترس بوده و بعد از بررسی معیارهای ورود و خروج، پژوهش بر روی 247 بیماری که از سال 1384 تا 1392 مراجعه کرده بودند صورت گرفت از همه بیماران اسپیرومتری ساده گرفته شد و پرسشنامه دموگرافیگ و سنت جورج اخذ گردید. سپس داده ها توسط نرم افزار SPSS (نسخه17 ) توسط شاخص های آمار مرکزی و نیز توزیع فروانی و همچنین توسط آزمون های T مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و نیز کای اسکوئر در سطح معنی داری 05/0> p تجزیه و تحلیل شد.
نتایج سن متوسط بیماران 31/48 سال و 64% خانم بودند. بیش از نیمی از بیماران علائم سرفه، خلط و نفس تنگی و درگیری ریوی در اسپیرومتری داشتند. ارتباط معناداری مابین علائم بالینی با اسپیرومتری و شدت درگیری آن ملاحظه شد(001/0< p).
نتیجه گیری با وجود درمان موثر و به حتی به موقع سل، در غالب موارد ضایعه ای در ریه باقی می ماند که موجب باقی ماندن علائم ریوی تا آخر عمر خواهد شد.