مطالعه رفتار جذب سامانه های رقیق پلیمری بر پایه پلی اکریل آمید سولفونه در بهبود بازیافت نفت

جذب سامانه های پلیمری بر روی سنگ مخازن نفتی با تغییر ترشوندگی سطح، سبب بهبود بازیافت نفت و کاهش تولید آب ناخواسته می شود. در پژوهش حاضر، رفتار جذب سامانه های رقیق پلیمری بر پایه پلی اکریل آمید سولفونه بر روی سطح ذرات شیشه (به عنوان نمادی از سطح مخازن ماسه سنگی) و همچنین تاثیر این پدیده بر تغییر خواص سطحی این ذرات بررسی شد. نتایج آزمون های انجام شده نشان داد که سامانه های شبکه ای شده پلی اکریل آمید سولفونه رقیق، نسبت به محلول پلی اکریل آمید سولفونه، جذب کمتری بر روی سطح شیشه دارند. همچنین آزمون های زاویه تماس نیز نشان داد که تاثیر سامانه های شبکه ای شده بر تغییر خواص سطحی ذرات شیشه کمتر از محلول پلی اکریل آمید سولفونه است. علاوه بر این، مشخص شد که مدل هم دمای جذب لانگمویر (Langmuir Isotherm) بهتر از مدل فرندلیش (Freundlich Isotherm) با داده های آزمایشگاهی جذب سامانه های تهیه شده تطابق دارد. همچنین بررسی ترمودینامیک جذب نشان داد که جذب این سامانه ها بر روی سطح شیشه فرایندی خودبه خودی و گرمازا است.