نظارت خانواده بر اطلاعات و ارتباطات فرزندان در شبکه های اجتماعی از منظر اخلاق

فراگیر شدن شبکه های اجتماعی و دسترسی آسان به آن ها موجب بروز آسیب های زیادی در نهاد خانواده شده است. برخی از این آسیب ها مستقیما بر فرزندان تاثیر می گذارند که از آن جمله می توان به کلاه برداری، هک، ارتباط با افراد ناسالم، ارتباط با جنس مخالف و... اشاره کرد. خانواده ها وظیفه دارند در حد امکان با دور نگه داشتن فرزندان خود از این آسیب ها، امنیت آنان را فراهم کنند، گاهی این وظیفه، سرپرستان را ملزم می کند اطلاعات و ارتباطات فرزندان خود را بدون اجازه آن ها رصد کنند. البته این نوع نظارت، نقض حریم خصوصی فرزندان است. رعایت مرزبندی حریم خصوصی از یک سو و حفظ امنیت و آرامش خانواده ازسوی دیگر، موجب شده تا میان این دو وظیفه، یعنی حفظ امنیت خانواده و نقض نکردن حریم خصوصی، تعارض ایجاد شود. این مقاله با روش توصیفی - تحلیلی و با رجوع به منابع اصیل اسلامی، در پی پاسخ به این سوال است که اصل اهم نسبت به مهم در این مسئله کدام است و وظیفه خانواده چیست؟
درنهایت، با تمسک به تقدم امر دارای مصلحت بیشتر و با توجه به اینکه حفظ امنیت فرزندان و خانواده با اهداف اخلاقی و حفظ آبروی افراد مطابقت بیشتری دارد، حفظ امنیت خانواده، اصل اهم شناخته شد.