بررسی جامعه شناختی و آسیب شناسی اجتماعی در آیینه شعر مشروطه

آثار ادبی بطور نامحسوس و غیرمستقیم، آرمان ها، تفکرات و شیوه زندگی هر ملت را در طول تاریخ نشان می دهد و تصاویری هنرمندانه از واقعیات اجتماعی عرضه می دارد. نگاه جامعه شناختی به ادبیات می تواند وضعیت اجتماعی، سیاسی و فرهنگی هر دوره را تا حدودی نمایان سازد.
یکی از مهم ترین ویژگی های ادبیات و شعر مشروطه، تاثیرپذیری آن از جریانات اجتماعی و سیاسی است که تحت تاثیر اوضاع و شرایط حاکم بر جامعه، شعر وارد حوزه زندگی مردم می شود و نحوه زندگی ملت را بتصویر می کشد. جامعه ایران در حال و هوای انقلاب و تغییر و تحول اساسی است و روشن فکران تلاش دارند، سنت های جدید، جای گزین سنت های کهنه گردد. در این راستا نیز «ادبیات اعتراض و انتقاد» شکل می گیرد که خصیصه بارز آن جامعه گرایی و واقع گرایی است. از ره گذر بررسی اشعار این دوره براحتی می توان اوضاع جامعه آن زمان را ترسیم نمود و افق فکری شاعران و نوع تلقی آنان را نسبت به مسایل اجتماعی و فرهنگی تبیین و تفسیر کرد.