تاثیر محلول پاشی سولفات روی بر عملکرد و غنی سازی دانه ارقام ذرت شیرین (Zea mays var saccharata) در الگوهای مختلف آبیاری تناوبی

این پژوهش به منظور بررسی اثرمتقابل کم آبیاری و تاثیر محلول روی بر غنی سازی دانه ارقام ذرت شیرین در سال 1393 و 1394 به صورت اسپیلت پلات فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه آزمایشی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک انجام شد. سطوح الگوی آبیاری شامل (آبیاری کلیه جویچه ها (شاهد) ، آبیاری یک درمیان جویچه ها، آبیاری یک در میان متناوب جویچه ها) به عنوان کرت های اصلی و سطوح محلول پاشی روی (عدم محلول پاشی (شاهد محلول پاشی آب) ، کاربرد سولفات روی زینک درآپ دو در هزار، کاربرد سولفات روی زینک فست دو در هزار) به عنوان کرت های فرعی و ارقام هیبرید ذرت (شیرین و فوق شیرین) به عنوان کرت های فرعی- فرعی در نظر گرفته شدند. صفات موردبررسی در این پژوهش ارتفاع گیاه، عملکرد دانه، وزن هزار دانه، شاخص برداشت، مقدار روی دانه و پرولین برگ بود. اثر متقابل تیمارها باعث افزایش 33 درصدی ارتفاع بوته، 27 درصدی عملکرد دانه، 21 درصدی وزن هزار دانه و 13 درصدی شاخص برداشت گردید. بیشترین مقدار عملکرد قابل کنسرو به تیمار آبیاری تناوبی، زینک فست درهیبرید چلنجر و کمترین به تیمار آبیاری یک درمیان، محلول پاشی شاهد درهیبرید چیس تعلق گرفت. در بررسی مقدار روی در دانه، بیشترین مقدار به تیمار آبیاری تناوبی، زینک فست در هیبرید چلنجر و کمترین به تیمار آبیاری یک درمیان، محلول پاشی شاهد در هیبرید چیس تعلق گرفت که در سطح یک درصد اختلاف معنی دار داشتند. بیشترین اثرات متقابل تیمار آبیاری متناوب، زینک فست و رقم چلنجرب و کمترین به تیمار آبیاری یک درمیان، زینک دراپ و رقم چلنجر تعلق گرفت. بر طبق نتایج تحقیق، در شرایط کم آبی، استفاده از الگوی آبیاری تناوبی و محلول پاشی زینک فست در رقم چلنجر قابل توصیه است.