بررسی طول مدت جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی بر اساس مقیاس برن و عوامل مرتبط با آن در بخش های مراقبت ویژه

تهویه مکانیکی یکی از عمومی ترین اشکال درمان پزشکی برای بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه است
هدف از پژوهش حاضر تعیین عوامل مرتبط بر طول مدت جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی در بخش های مراقبت ویژه بود.
دراین مطالعه مقطعی- تحلیلی ، 65 بیمار بخش مراقبت ویژه که به تهویه مکانیکی بیش از 72 ساعت نیاز داشتند به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. بیماران با ابزار جداسازی برن در 3 شیفت کاری مورد بررسی قرار گرفتند . فاکتورهای دخیل مورد بررسی در جداسازی بیمار شامل سن، جنسیت، علت وصل به دستگاه تهویه مکانیکی و سطح بیداری بر اساس مقیاس آرام سازی رامسی ،مدت زمان تهویه مکانیکی قبل از شروع جداسازی بودند. یافته ها با روش های آماری توصیفی و تی مستقل با spss نسخه 22 تجزیه و تحلیل شدند.
میانگین طول مدت تهویه مکانیکی بر اساس روش جداسازی با ابزار جداسازی برن 33/46±111/75 ساعت بوده است . همچنین نتایج نشان داد که متغیر هایی مانند جنس (03P=0/) و سطح بیداری با توجه به مقیاس آرام سازی رامسی (0001P=0/) بر طول مدت تهویه مکانیکی تاثیر معنی داری داشته در حالی که متغیر سن (2P=0/) و علت وصل به دستگاه تهویه مکانیکی (319P=0/) تاثیر ی بر طول مدت تهویه مکانیکی نداشتند.
برای بررسی آمادگی بیمار در خصوص جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی باید به عوامل متعددی مانند جنسیت و سطح بیداری توجه داشت و در ابزار های انداره گیری این دو متغیر را در نظر گرفت.