شیمی کانی ها و محیط تشکیل پریدوتیت های مجموعه افیولیتی گرماب، شمال شرق کامیاران
نویسنده:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (دارای رتبه معتبر)
چکیده:
مجموعه افیولیتی کامیاران بخشی از مجموعه معروف به نوار افیولیت- رادیولاریت کرمانشاه را در شمال شرق کامیاران تشکیل می دهد. در این منطقه، توالی کامل افیولیتی مشاهده نمی شود و تنها بخش پریدوتیتی متشکل از هارزبورژیت، لرزولیت و سرپانتینیت وجود دارد که یک سری دایک های گابرویی آن ها را قطع کرده است. بر اساس نتایج حاصل از بررسی های الکترون مایکروپروب روی هارزبورژیت ها و لرزولیت ها، الیوین های موجود در این سنگ ها از نوع فورستریت است و میزان فورستریت (Fo) الیوین ها از 11/90 تا 50/92 متغیر است. کلینوپیروکسن های این سنگ ها از نوع دیوپسید و اوژیت هستند. ترکیب کلینوپیروکسن های دیوپسیدی Fs4.11-5.18En49.15-52.10Wo42.92-46.74 و کلینوپیروکسن های اوژیتی Fs6.95En65.86Wo27.19 است. ارتوپیروکسن های سنگ های مذکور ترکیب انستاتیت داشته و دارای Mg#در محدوده 92/0-91/0 هستند. پیروکسن های بررسی شده غنی از کروم (با 39/1-80/0 درصد کروم) هستند. غنی بودن کلینوپیروکسن ها و ارتوپیروکسن ها از کروم، منعکس کننده درجه ذوب بخشی پریدوتیت ها و مطابق با ماهیت تهی شده این سنگ ها است. ترکیب شیمیایی اسپینل های کروم دار منطقه، غنی از آلومینیم است و به طور متوسط #Cr برابر با 37/0 و Mg# برابر با 69/0 دارند. شواهد شیمی کانی هارزبورژیت ها و لرزولیت ها نشان گر آن است که این سنگ ها به پریدوتیت های آبیسال شباهت دارند و در گروه پریدوتیت های تهی شده و پسماندی که باقی مانده های ناشی از جدایش مذاب های با ترکیب مورب هستند و احتمالا در یک محیط حوضه پشت کمان شکل گرفته اند.
کلیدواژگان:
زبان:
فارسی
صفحات:
241 تا 266
لینک کوتاه:
https://www.magiran.com/p1831178
مقالات دیگری از این نویسنده (گان)
-
سنگ نگاری و سنگ زایی دایک های اسپسارتیتی منطقه منور (استان آذربایجان شرقی)
محسن موید*، مهدی قادری، زهرا قره چاهی،
نشریه پترولوژی، بهار 1402 -
زمین شیمی و سنگ شناسی سنگ های آتشفشانی جنوب نطنز (بخش میانی کمان ماگمایی ارومیه- دختر)
*، مرضیه غدیرپور
نشریه پترولوژی، تابستان 1399