بررسی قابلیت اطمینان درون آزمونگر و بین آزمونگر سه روش شاخص استرین، وظایف کاری تکراری و ارزیابی فعالیت های تکراری شغلی در ارزیابی ریسک ارگونومی

ابزارهای بسیاری برای ارزیابی ریسک نیمه کمی و مشاهده ای در اختیار محققین و ارگونومیست ها وجود دارد. این مطالعه با هدف قابلیت اطمینان درون آزمونگر و بین آزمونگر سه روش ارزیابی ریسک Strain Index (SI)، Assessment of Repetitive Tasks (ART) و Occupational Repetitive Actions (OCRA) در وظایف تکراری و مواجهه با ریسک فاکتورهای اندام فوقانی می باشد.
30 وظیفه در کارگران مواجهه با ریسک فاکتورهای اختلالات اسکلتی عضلانی اندام فوقانی توسط 9 آزمونگر با استفاده از روش های SI، OCRA Checklist و ART مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج ارزیابی ها با استفاده از آزمون های weighted Kappa و ICC در نرم افزار R و SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج قابلیت اطمینان بین آزمونگر با ضریب توافق Kappa برای طبقه بندی سطح ریسک با روش Checklist OCRA و ART برابر (68/0=κ) و (72/0= κ) و برای SI (52/0 κ=) به دست آمد. همچنین قابلیت اطمینان درون آزمونگر برای امتیاز نهایی روش های OCRA checklist و ART به ترتیب برابر با (76/0=ρ) و (81/0=ρ) و برای SI (82/0=ρ) بود. به طور کلی قابلیت اطمینان بین آزمونگر برای سه روش مورد مطالعه متوسط تا خوب به دست آمد.
نتایج کلی قابلیت اطمینان روش ART را بالاتر از دو روش دیگر نشان داد. بر اساس یافته ها روش های SI، OCRA checklist و ART جهت استفاده در محیط کار مناسب می باشند، اما برای استفاده از این روش ها مواردی مانند هدف از انجام ارزیابی، تجربه آزمونگر و زمان مورد نیاز برای هر وظیفه را در نظر داشت.