بررسی نقش نیکل در کاهش اثرات تنش خشکی گیاه Fortuynia garcinii

خاک های سرپنتینی، خشک و دارای مقادیر نسبتا بالایی از نیکل هستند. برای درک بهتر اثر نیکل بر مقاومت به خشکی گیاهان غیربیش انباشت گر روییده در خاک های سرپنتینی، آزمایشی در شرایط هیدروپونیک طراحی شد تا اثر نیکل بر رشد، جذب و انتقال و برخی پارامترهای فیزیولوژیک، گیاهFortuynia garcinii (Burm.f.) (روییده در مناطق سرپنتینی) تحت تنش خشکی ارزیابی شود. برای ایجاد تنش خشکی نیمی از گلدان های حاوی گیاهچه های 45 روزه به مدت 8 روز در محلول هوگلند کامل دارای 10 میکرو مولار نیکل قرار گرفتند. سپس گلدان های دارا یا فاقد نیکل به مدت 8 روز در سه سطح از تنش خشکی حاصل از پلی اتیلن گلایکول نگه داری شدند. نتایج نشان داد که تنش خشکی موجب کاهش وزن خشک و انتقال نیکل به اندام های هوایی می شود که نشان دهنده مقاومت درونی این گیاه به نیکل است. با حضور نیکل در شرایط تنش خشکی، محتوای آب بهبود نسبی یافته و مقدار ترکیبات فنلی، قندهای محلول، پرولین و گلایسین بتائین بیشتر از تیمارهای مشابه فاقد نیکل بود. اما این موضوع در مورد مقدار رنگیزه ها برعکس بود. به نظر می رسد تجمع بیشتر اسموتیکوم ها در حضور نیکل، سبب کاهش پتانسیل اسمزی سلول و حفظ تورژسانس شده، در ضمن نقش آنتی اکسیدانی آنها به همراه کاروتنوئیدها و ترکیبات فنلی موجب تقویت ساختارهای درون سلولی گردیده است. افزایش فشار تورژسانس سلول ها در حضور نیکل موجب افزایش محتوای آبی سلول ها شده در نتیجه تغلیظ رنگیزه های گیاهی در حضور نیکل نیز کاهش می یابد. حضور نیکل از طریق انباشت بیشتر اسموتیکم ها و بهبود سیستم دفاعی باعث افزایش مقاومت به تنش خشکی می شود.