پگیلاسیون هورمون رشد انسانی توسط پلی اتیلن گلیکول متوکسی سوکسینیمیدیل کربنات و بررسی نیمه عمر و پایداری آن

هورمون رشد انسانی به دلیل فعالیت های زیستی مهم و متنوع هورمون رشد، استفاده از آن برای درمان بیماری های چاقی، کوتاهی قد، سوختگی و نیز اهمیت این هورمون برای ورزشکاران در حال افزایش است. امروزه نیمه عمر پایین هورمون رشد انسانی یک چالش بزرگ در ارتباط با توسعه این دارو در دنیا است. پگیلاسیون یک رویکرد موثر جهت افزایش نیمه عمر و پایداری پروتئین های زیست دارویی است. پلی اتیلن گلیکول (PEG- Polyethylene glycol) به دلیل انحلال پذیری بالا، به عنوان یک کاندید چند منظوره برای کانژوگاسیون پروتئین های دارویی در نظر گرفته می شود. بر این اساس، در این پژوهش به بررسی پگیلاسیون هورمون رشد انسانی و مطالعه بر روی نیمه عمر پلاسمایی آن پرداخته شده است.
هورمون رشد انسانی توسط پلی اتیلن گلیکول متوکسی سوکسینیمیدیل کربنات (mPEG-SC) در دمای 8 درجه سانتی گراد به مدت 12 ساعت انکوبه شد. در این پژوهش به منظور بررسی تائید واکنش پگیلاسیون از SDS-PAGE، پراکندگی دینامیکی نور (DLS) و ELISA استفاده گردید.
نتایج حاصل از SDS-PAGE راندمان بالای پگیلاسیون هورمون رشد را در شرایط آبی نشان داد. پتانسیل زتای هورمون رشد انسانی پگیله شده به عنوان شاخص بار سطحی و پایداری هورمون رشد به وسیله تکنیک DLS آنالیز شد. یافته های ELISA بیانگر افزایش نیمه عمر فرم پگیله هورمون رشد انسانی تا 12 برابر می باشد.
در این پژوهش مشخص گردید، پگیلاسیون در جایگاه اختصاصی ریشه های هیستیدین و یا لیزین هورمون رشد انسانی به صورت معناداری باعث اقزایش نیمه عمر آن می شود.