اثر الگودهی ماهر و درحال یادگیری بر اکتساب ویژگی های دینامیکی و دقت مهارت پرتاب آزاد بسکتبال

هدف از این پژوهش مقایسه اثر‏بخشی دو نوع الگودهی ماهر و در‏حال‏یادگیری بر اکتساب ویژگی های دینامیکی الگوی هماهنگی و دقت مهارت پرتاب آزاد بسکتبال بود. شرکت کننده ها (n=40)پس از اجرای پیش‏آزمونبه طور تصادفی در یکی از گروه های کنترل، الگوی ماهر، الگوی در‏حال‏یادگیری و تمرین بدنی قرار گرفتند و به مدت چهار هفته و هر هفته سه جلسه 50 کوششی به تمرین پرداختند. 24 ساعت پس از پایان دوره تمرین، آزمون یادداری به عمل آمد. حرکات به وسیله دوربین‏های آنالیز حرکتی ثبت و تحلیل شدند. نمرات زاویه آرنج اجرای هر شرکت کننده با الگوی ماهر مقایسه شد. نتایج تحلیل عاملی مرکب 4 (گروه) × 5 (جلسات تمرین) میانگین نمرات Z فیشر حاصل از همبستگی عملکرد زاویه آرنج افراد در هر گروه با مدل نشان داد که همه گروه ها به جز گروه کنترل طی روز‏های تمرین بهبود معناداری در عملکرد داشته اند. بین گروه های الگوی ماهر و در‏حال‏یادگیری در مراحل اکتساب تفاوت معناداری وجود نداشت؛ اما در آزمون یادداری، گروه الگوی در‏حال‏یادگیری بهتر عمل کرد. بررسی نمرات دقت نشان داد که بین دو گروه الگودهی در هیچ یک از مراحل اکتساب و آزمون یادداری تفاوت معناداری وجود نداشت (P=0.07)؛ بنابراین با توجه به یافته های این پژوهش می توان گفت هر دو روش الگودهی برای یادگیری موثرند و ویژگی های دینامیکی نسبت به نمرات دقت، معرف بهتری از اثربخشی یادگیری مشاهده‏ای هستند.