ارتفاع خط تعادل (TP-ELA و TPW-ELA) در ارتفاعات زاگرس

ارتفاع خط تعادل یخچالی عموما وابسته به میزان تراکم برف است که خود تحت تاثیر توزیع بارش برف در فصل زمستان و همین طور فعالیت های بادرفتی برف است. با توجه به اثر باد بر موقعیت ارتفاع خط تعادل، دو مفهوم ارتفاع خط تعادل دما-بارش و ارتفاع خط تعادل دما-بارش-باد به ترتیب جهت تفکیک خط تعادل متاثر از دمای فصل ذوب و بارش برف فصل سرد و همین طور خط تعادل متاثر از اثر دما، بارش و اثر تراکمی باد ارائه شده است. در این تحقیق خط تعادل دما-بارش در مناطق مطالعاتی زردکوه، اشترانکوه، دنا، شاهو و گرین واقع در زاگرس مرتفع محاسبه شد. به این منظور دما و بارش متوسط فصل ذوب و فصل بارش برف بر اساس داده های ثبت شده در ایستگاه های هواشناسی تحلیل و ارتفاع خط تعادل دما-بارش حاضر با لحاظ آهنگ افت آدیاباتیک، گرادیان بارش-ارتفاع و وضعیت توپوگرافی محاسبه گردیده است. همچنین بر اساس ارتفاع یخچال های کوچک در این مناطق، وضعیت حاضر ارتفاع خط تعادل یخچالی دما-بارش-باد در این مناطق تخمین زده شده است. بر این اساس ارتفاع خط تعادل یخچالی دما-بارش در مناطق مطالعاتی بین 4400 الی 4500 متر از سطح دریا (بالاتر از ارتفاع بلندترین قلل ارتفاعات زاگرس) و همچنین ارتفاع خط تعادل یخچالی دما-بارش-باد در محدوده ارتفاعات زردکوه و اشترانکوه حدود 3850 متر از سطح دریا اندازه گیری شده که حدود 650 متر پائین تر از ارتفاع خط تعادل یخچالی دما-بارش است. بنابراین با توجه به ارتفاع خط تعادل یخچالی دما-بارش، در حال حاضر شرایط تشکیل توده های یخچالی در مناطق مطالعاتی فراهم نبوده و یخچال های کوچک مشاهده شده در ارتفاعات دنا، زردکوه و اشترانکوه نتیجه فعالیت های بادرفتی در دامنه های شمالی و تراکم برف در سیرک های یخچالی این مناطق است.