پاسخ های فیتوشیمیایی و مرفوفیزیولوژیکی گیاه استویا (Stevia rebaudiana Bertoni) به بسترهای مختلف کشت و تلقیح قارچ مایکوریزا (Glomus intraradices N.C. Schenck & G.S. Sm.)

ترکیب بستر کشت و ریزسازواره های موجود در آن تاثیر بسیار مهمی در استقرار، عملکرد رشدی و فیتوشیمیایی گیاهان دارویی دارد. تعیین تاثیر بسترهای مختلف کشت و تلقیح قارچ مایکوریزا بر تغییرات محتوای استویوزید، ریبادیوزیدها و خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی در گیاه دارویی استویا بود. این تحقیق به صورت آزمایشی فاکتوریل در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی با 10 تیمار و 4 تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل تیمارهای تلقیح و عدم تلقیح قارچ مایکوریزا (Glomus intraradices) و فاکتور دوم شامل ترکیب تیمارهای مختلف از پیت ماس، کوکوپیت، پرلیت و خاک به عنوان بسترهای کاشت بود.
نتایج: تلقیح قارچ مایکوریزا به طور معنی‎داری موجب افزایش ارتفاع بوته، تعداد ساقه فرعی، قطر ساقه، قطر ریشه، تعداد برگ، وزن تر و خشک برگ، وزن خشک ساقه، وزن خشک ریشه و میزان استویوزید، ریبادیوزید A و C شد. بسترهای مختلف کشت نیز تاثیر معنی‎داری بر ارتفاع بوته، وزن تر و خشک ساقه، وزن تر برگ، وزن تر و خشک ریشه و میزان استویوزید، ریبادیوزید A و C داشت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد ترکیب بستر کشت پیت ماس + کوکوپیت + خاک (2:1: 1) همراه با تلقیح قارچ مایکوریزا بیشترین تاثیر مثبت را در میان تیمارهای اعمال شده بر وزن خشک برگ و قندهای گلوکوزیدی در گیاه استویا داشته است.