رابطه راهبری شرکتی و مخارج تحقیق و توسعه شرکت های دارویی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

دارو از صنایع راهبردی در تامین نیازهای اساسی جامعه محسوب می شود و در این راستا، فعالیت های تحقیق و توسعه در این صنعت از جایگاهی ویژه برخوردار است. با این وجود، بر اساس نظریه نمایندگی می توان انتظار داشت که مدیریت واحد گزارشگر به دلیل دیر بازده بودن و خطر بالای فعالیت های تحقیق و توسعه، تمایل چندانی به تحمل مخارج آن نداشته باشد. برای حل این مشکل سیاست های نظام راهبری شرکتی می تواند در مدیریت مسئله نمایندگی و صیانت از منافع جامعه بسیار مثمرثمر واقع شود.
روش پژوهش: طرح پژوهش حاضر شبه تجربی بوده و از لحاظ هدف و نتیجه اجرا مطالعه ای تحلیلی و کاربردی محسوب می شود. در این پژوهش تعداد 25 شرکت دارویی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1384-1395 بررسی و برای آزمون فرضیه های پژوهش، از الگوی رگرسیون چند متغیره و روش حداقل مربعات تعمیم یافته استفاده شد.

یافته های پژوهش نشان می دهد که استقلال هیئت مدیره و مالکیت سرمایه گذاران نهادی رابطه مثبت و معنی داری با مخارج تحقیق و توسعه دارد. هم چنین، بین مالکیت سهامداران عمده و مخارج تحقیق و توسعه، رابطه منفی و معنی داری وجود دارد.

یافته های پژوهش حاضر حاکی از تاثیرپذیری سیاست های تحقیق و توسعه شرکت ها از نظام راهبری شرکتی است. بنابراین، به منظور فراهم کردن بستری مناسب برای فعالیت های تحقیق و توسعه در صنایع دانش بنیان مانند صنعت دارو، توجه بیش از پیش به رعایت نظام راهبری شرکتی ضروری به نظر می رسد