تاثیر قارچ های حل کننده پتاسیم بر آزادسازی پتاسیم از کانی های سیلیکاتی و برخی شاخص های رشد گیاه ذرت (Zea mays L.)

از روش های تامین پتاسیم مورد نیاز گیاهان بهره گیری از کانی های سیلیکاتی و استفاده از میکروارگانیسم های حل کننده پتاسیم می باشد. مطالعه حاضر با هدف جداسازی قارچ های حل کننده پتاسیم از خاک ریزوسفری و ارزیابی توانایی کمی پتاسیم آزاد سازی شده توسط سویه ها از منابع مختلف سیلیکاته، به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. فاکتورهای آزمایشگاهی شامل منبع پتاسیم در چهار سطح (بیوتیت، فلوگوپیت، ایلیت و مسکوویت) ، زمان انکوباسیون در شش سطح (0، 1، 3، 5، 7 و10) و میکروارگانیسم چهار سویه (A. niger، A. terreus، Trichoderma harzianum و Penicellium sp) و فاکتورهای گلخانه ای شامل منبع پتاسیم در پنج سطح (شاهد، پتاسیم محلول، فلوگوپیت، ایلیت و مسکوویت) و تلقیح میکروبی دو سطح (بدون تلقیح میکروبی و تلقیح با قارچ ها) بودند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان پتاسیم آزاد سازی شده (21/3 میکروگرم در میلی لیتر) پس از ده روز انکوباسیون مربوط به کانی بیوتیت با تلقیح سویه (KSF2) Aspergillu terruss بود که با سایر سویه های قارچی تفاوت معنی داری نداشت. تلقیح میکروبی، ارتفاع گیاه و وزن خشک ریشه را به ترتیب 47/25 و 37/30 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. کاربرد کانی های سیلیکاتی و تلقیح میکروبی تاثیر معنی داری بر برخی شاخص های رشد (قطر ساقه و وزن خشک اندام هوایی) و مقدار پتاسیم اندازه گیری شده داشت. تیمارهای میکروبی مقدار پتاسیم بخش هوایی و ریشه گیاهان را در کانی ایلیت به ترتیب 37/3 و 43/1 برابر نسبت به تیمار شاهد افزایش دادند. بطور کلی استفاده از تلقیح قارچی تاثیر قابل توجهی در آزادسازی پتاسیم از کانی های سیلیکاتی و بهبود رشد گیاه دارد.