محیط رسوبی، دیاژنز و ژئوشیمی سازند پروده ( ژوراسیک میانی) در برش کمرمهدی( جنوب غرب طبس)

سازند پروده، اولین واحد سنگی از دومین چرخه رسوبی نهشته های ژوراسیک ایران مرکزی است که پس از یک ایست رسوبی برجای گذاشته شده است. توالی سازند پروده در برش کمرمهدی، با ضخامت 8/105 متر، شامل سنگ های کربناتی متوسط لایه تا لامینه ای خاکستری رنگ، لایه های سیلت سنگی خاکستری تا سبزخاکستری و ماسه سنگ های خاکستری تا قهوه ای روشن می باشد که به صورت هم شیب و پیوسته بر روی لایه ماسه سنگی زغالی منسوب به سازند هجدک و به صورت هم شیب در زیر واحد ماسه سنگی قرمز رنگی قرار گرفته است. در این پژوهش، نمونه های سنگی برداشت شده، بر اساس مطالعات صحرایی و آزمایشگاهی در 2 رخساره سنگی آواری و 8 ریزرخساره کربناته دسته بندی شده اند که در 4 کمربند رخساره ای ساحلی، لاگون، سد و دریای باز نهشته شده اند. مطابق با شواهد به دست آمده از مطالعه مقاطع نازک میکروسکپی و تعیین ریزرخساره ها و مقایسه با الگوهای مشابه، محیط رسوبی نهشته های سازند پروده در برش کمرمهدی به شکل یک پلاتفرم کربناته از نوع فلات لبه دار در نظر گرفته شده است. همچنین براساس مطالعات میکروسکپی مقاطع نازک، دیاژنز تدفینی و جوی بیشترین و دیاژنز دریایی کمترین میزان تاثیر را بر روی توالی مورد مطالعه داشته اند. بررسی های ژئوشیمیایی انجام شده بر روی نمونه های کربناته حاکی از آن است که ترکیب کانی شناسی اولیه این نهشته ها از نوع آراگونیتی و شرایط محیطی دیرینه این حوضه مشابه با محیط های حاره ای بوده است. به علاوه، سیستم ژئوشیمیایی حاکم بر محیط دیاژنتیکی نمونه های کربناته به حالت باز بوده است.