مقایسه ی نتایج بارداری با و بدون تجویز آگونیست های هورمون آزاد کننده ی گنادوتروپین در سیکل های تلقیح رویان منجمد؛ مطالعه تصادفی کنترل شده
در پروتکل های IVF، استفاده از آگونیستهای هورمون آزاد کننده گنادوتروپین به عنوان بخشی از پروتکل تحریک کنترل شده تخمدان ها جهت جلوگیری از آزادسازی ناگهانی طبیعی LHو تخمک گذاری خود به خودی رایج است. این در حالی است که استفاده از آگونیست های هورمونهای آزاد کننده گنادوترپینها هزینهبر بوده، می تواند موجب عوارض جانبی ناشی از کاهش استروژن نیز گردد. همچنین باعث طولانی تر شدن زمان آماده سازی تا حساسیت زدایی کامل هیپوفیز می شود.
در این مطالعه درصد موفقیت در سیکلهای IVF با و بدون استفاده از آگونیستهای هورمون آزاد کنندهی گنادوتروپین مورد بررسی قرار می گیرد.
در این مطالعه خانمهایی که کاندید IVF با استفاده از کاشت جنین منجمد (FTET) بودند بعد از موافقت جهت ورود به مطالعه و امضای رضایتنامه آگاهانه به دو گروه A و B تقسیم شدند. در گروه A، 100 نفر بیمار طبق پروتکل رایج در پروسهی آماده سازی جهت تخمک گذاری بوسرلین (آگونیستهای هورمون آزاد کنندهی گنادوتروپین) دریافت کردند و در گروه B، برای تعداد 100 نفر بیمار بدون دریافت آگونیست هورمون آزاد کننده گنادوتروپین، صرفا آمادهسازی با داروهای کورتیکواستروییدی تجویز شد. موفقیت روش مداخله به صورت مثبت شدن تست بارداری، درصد لانهگزینی، بارداری کلینیکی، و بارداری ادامه دار بعد از 20 هفته بین دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت.
در هیچ یک از فاکتورهای اندازهگیری شده به عنوان نتیجه مداخله تفاوت معناداری بین دو گروه مورد مطالعه وجود نداشت. به طور مشابه، درصد سقط نیز بین دو گروه مشابه بود.
در این مطالعه مشاهده شد که عدم تجویز آگونیستهای هورمون آزاد کنندهی گنادوتروپین، در نتیجهی بالینی بارداری تاثیر منفی ندارد. علاوه بر این، حذف استفاده از آگونیستهای هورمون آزاد کنندهی گنادوتروپین با وجود نتایج مطلوب حاملگی، کاهش قابل توجهی در هزینههای انجام پروتکل های لقاح مصنوعی دارد.
پرداخت حق اشتراک به معنای پذیرش "شرایط خدمات" پایگاه مگیران از سوی شماست.
اگر عضو مگیران هستید:
اگر مقاله ای از شما در مگیران نمایه شده، برای استفاده از اعتبار اهدایی سامانه نویسندگان با ایمیل منتشرشده ثبت نام کنید. ثبت نام
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.