مقایسه شاخص های خون شناسی در ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) پس از بیهوشی با میرسن و یوجینول

میرسن ماده ای است که در ترکیب گیاهان مختلف وجود داشته و اثرات مثبتی بر سلامت دارد. خاصیت بیهوش کنندگی میرسن در ماهی ها تایید شده است ولی اثر آن بر شاخص های خون شناسی بررسی نشده است. هدف از این تحقیق، بررسی اثر بیهوشی با میرسن بر شاخص های خون شناسی ماهی قزل آلای رنگین کمان در مقایسه با یوجینول است. در این مطالعه 240 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان 300 گرمی مورد استفاده قرار گرفت. ماهی ها به مدت 60، 180، 300 و 600 ثانیه با میرسن و یوجینول بیهوش شدند. برای بیهوشی در این زمان ها، غلظت های 81، 30، 19 و 10 میلی گرم در لیتر یوجینول و 531، 251، 177 و 111 میلی گرم در لیتر استفاده شد. پس از بیهوشی از ماهی ها خون گیری به عمل آمد. شاخص های خون شناسی شامل تعداد گلبول های خون، شمارش افتراقی گلبول های سفید، هموگلوبین، هماتوکریت، MCV، MCH و MCHC محاسبه و بین تیمارها مقایسه شد. نتایج نشان داد که در هر دو تیمار یوجینول و میرسن، افزایش زمان بیهوشی باعث افزایش معنی دار در میزان هموگلوبین و تعداد گلبول های قرمز گردید. کمترین مقدار مربوط به زمان 60 ثانیه بود. در تیمار میرسن با افزایش زمان بیهوشی، تعداد گلبول های سفید کاهش یافت و اختلاف معنی داری بین زمان 60 و 600 ثانیه وجود داشت. ولی اختلاف معنی داری در درصد لنفوسیت ها، نوتروفیل ها، مونوسیت ها و ائوزینوفیل ها و MCV، MCH و MCHC وجود نداشت. در نهایت نتیجه گیری می شود که افزایش زمان بیهوشی با یوجینول و میرسن باعث افزایش تعداد گلبول قرمز و هموگلوبین می شود که می تواند نشانه بروز استرس باشد. همچنین، به نظر می رسد که بیهوشی با میرسن و یوجینول در زمان 600-60 ثانیه آثار منفی خاصی در ماهی نداشته باشد.