بررسی مدیریت های مختلف تلفیق آب شور و غیرشور بر عملکرد سورگوم علوفه ای و توزیع شوری در نیمرخ خاک

در دهه های اخیر، استفاده از آب های نامتعارف در حوزه ی کشاورزی، بعنوان یکی از الگوهای برتر مدیریتی مورد توجه قرار گرفته است. یکی از آب های نامتعارف، آب های شور و لب شور می باشد. در حال حاضر چندین روش جهت استفاده از آب شور در آبیاری ها مورد توجه است. در پژوهش حاضر هدف، مقایسه روش های موجود و ارائه ی راهکاری نو در چگونگی تلفیق آب شور و غیر شور می باشد. گیاه سورگوم علوفه ای رقم اسپیدفید در قالب طرح بلوک کاملا تصادفی با شش تیمار و در هر تیمار سه تکرار، در شرایط مزرعه ای کشت گردید. تیمارها شامل تیمار شاهد (آب شیرین) ، تیمار یک دوم شور، یک در میان زمانی، یک در میان مکانی، مخلوط و تیمار شاهد شور می باشد. در هر کدام از این تیمارها، نیمی از آب مورد نیاز آبیاری، با آب شور و نیمی دیگر با آب شیرین تامین گردید. آبیاری ها بوسیله-ی تانکر و حجم آب ورودی توسط کنتور اندازه گیری شد. پس از برداشت محصول برخی صفات فیزیولوژیکی و زراعی گیاه اندازه گیری و توسط آزمون دانکن در سطح معنی داری 5 درصد مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. همچنین جهت بررسی تعدیل املاح در نیمرخ خاک در هریک از تیمارها، قبل و بعد از اعمال تیمارها تا عمق یک متری، پنج نمونه خاک با فواصل 20 سانتی متری با آگر برداشت و جهت تعیین شوری به آزمایشگاه منتقل گردید. نتایج نشان داد پس از تیمار شاهد، بهترین عملکرد هم از نظر شاخص های زراعی و هم از نظر تعدیل نمک، مربوط به تیمار یک در میان مکانی است. و در یک ارزیابی کلی پس از تیمار شاهد، به ترتیب تیمارهای یک در میان مکانی، یک دوم شور، یک در میان زمانی و تیمار مخلوط، بعنوان برترین روش های تلفیقی در حوزه ی استفاده از آب شور و غیرشور معرفی گردید.