خطاهای دستوری فعل در نوشتار کم شنوایان عمیق و شدید بزرگسال فارسی زبان

آسیب شنوایی بر تمام جنبه های زندگی فرد ازجمله ارتباط و ابعاد مختلف دانش زبانی او اثر می گذارد. خطاهای دستوری (صرفی و نحوی) ، به وضوح در گفتار و نوشتار این افراد مشاهده می شود. هدف از این مطالعه مقایسه تحلیلی خطاهای دستوری فعل در نوشتار بزرگسالان با آسیب شنوایی عمیق و شدید است. این پژوهش به شکل مقطعی و تحلیلی انجام شد. 70 فرد بزرگسال با آسیب شنوایی عمیق و شدید (35 نفر از هر دو گروه) باتوجه به معیارهای ورود انتخاب و ارزیابی شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات، از تکلیف نوشتاری طراحی شده با شاخص روایی محتوایی مطلوب استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون تی مستقل و آزمون ناپارامتریک یومان ویتنی بررسی شدند. یافته ها نشان داد بین دو گروه بزرگسال با آسیب شنوایی عمیق و شدید در خطاهای فعل تفاوت معنا داری وجود دارد (0٫05<p). بین میانگین درصد خطاهای حذف فعل، زمان فعل، جایگزینی فعل و مطابقت نداشتن فعل و فاعل در سه زمان حال و آینده و گذشته تفاوت معناداری مشاهده شد (0٫05<p). بزرگسالان با آسیب شنوایی عمیق درمقایسه با بزرگسالان با آسیب شنوایی شدید، دارای خطاهای دستوری بیشتری در مقوله فعل هستند.