شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر خشک شدن دریاچه ی ارومیه با استفاده از روش یکپارچه سازی دیمتل و فرایند تحلیل شبکه ای فازی

خشک شدن دریاچه ی ارومیه عوارض جبران ناپذیری بر محیط زیست منطقه خواهد داشت. در این پژوهش با توجه به ضرورت مسئله، پس از مطالعه و شناسایی عوامل موثر بر خشک شدن دریاچه ی ارومیه، مدلی مفهومی با ساختار شبکه ای ارائه می شود که به دلیل وابستگی عوامل مدل مفهومی به یکدیگر، برای بررسی میزان اثرگذاری و اثرپذیری و تعیین ضرایب اهمیت نسبی و رتبه بندی آن ها از روش یکپارچه سازی دیمتل و فرایند تحلیل شبکه ای فازی استفاده می گردد. نتایج حاکی از آن است که در سطح معیارهای اصلی «بعد مدیریتی» دارای بیشترین شدت اثرگذاری و بیشترین ضریب اهمیت نسبی است. همچنین در بخش زیرمعیارها «عدم تدوین برنامه ی استراتژیک در حوزه ی نگهداشت دریاچه در سال های گذشته و به روزرسانی آن» از لحاظ شدت اثرگذاری رتبه ی نخست و «عدم اعتقاد مدیران، به محیط زیست و توجه به اهداف کوتاه مدت» بیشترین ضریب اهمیت نسبی را به خود اختصاص داده است. با توجه به نتایج حاصله لازم است نگرش مدیران اجرایی تغییر یابد و از توجه صرف به منافع اقتصادی به سمت حفظ محیط زیست و تلاش برای نگهداشت آن، گرایش یابد