بررسی شیمی و شناخت جایگاه تکتونوماگمایی در پریدوتیت های گوشته ای ‏محدوده آهن و مس حیدرآباد

آمیزه افیولیتی حیدرآباد در زمین درز سیستان، در مرز میان بلوک‏ های قاره‏ ای لوت و افغان جای گرفته است. این آمیزه دربردارنده پریدوتیت‏ های گوشته‏ ای و توالی پوسته ای است. پریدوتیت‏ های گوشته‏ ای بیشتر شامل هارزبورژیت و هارزبورژیت سرشار از کلینوپیروکسن هستند و در جایگاه پشته میان اقیانوسی پدید آمده‏ اند. این پریدوتیت‏ ها تحت تاثیر محلول‏ های گرمابی قرار ‏ گرفته و دگرسان شده‏ اند. در این منطقه، کانه‏ زایی آهن و مس در پی رفتار سیال های ‏ گرمابی‏ روی داده است که در راستای‏ شکستگی‏ ها و گسل‏ ها در‏ حرکت بوده اند. ساخت و بافت ماده معدنی به صورت پرکننده فضای خالی، دانه پراکنده، رگه‏ رگچه و جانشینی است. دو فاز مهم برای رخداد کانه زایی در این محدوده شناخته شد. فاز نخست فرایندهای را دربر می گیرد که کانه زایی سولفیدی در پریدوتیت‏ های گوشته‏ ای را به دنبال داشته اند. فاز دوم، فرایند ورود سیال های اکسیدی است که کانه زایی مگنتیت را پدید آورده است. برپایه بررسی های ریزکاو الکترونی، کانی‏ های الیوین، ارتوپیروکسن، کلینوپیروکسن و اسپینل سازنده‏ های اصلی پریدوتیت‏ های گوشته‏ ای اند. بیشتر الیوین‏ های پریدوتیت‏ های گوشته سرپانتینی شده‏ اند؛ اما الیوین‏ های سالم از نوع فورستریت اند. همچنین، ارتوپیروکسن‏ ها از نوع انستاتیت، کلینوپیروکسن‏ ها از نوع دیوپسید و اسپینل‏ ها از نوع آلومینیم کروم‏ دارند.