بررسی روایت شناختی مقدمه مترجمان بر آثار داستانی ترجمه شده در ایران

مقدمه مترجم به عنوان روایت شخصی مترجم، از مسائل مهم اما مغفول مانده در مطالعات ترجمه در ایران است. مطالعه حاضر به بررسی روایت مقدمه های مترجمان بر آثار داستانی ترجمه شده توسط آن ها از زبان های گوناگون به فارسی در طول شش دهه (1330-1390) در ایران می پردازد. به این منظور سه سوال برای پاسخ به چیستی روایت های مترجمان در این مقدمه ها، چگونگی تغییر این روایت ها در طول شش دهه در ایران و تفسیر کارکردگرایانه این تغییرات مطرح شده است. پیکره مورد استفاده در این تحقیق شامل صد و چهار اثر داستانی، اعم از رمان و مجموعه داستان، می باشد که به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و در سه سطح فرم، محتوا و کارکرد بررسی شدند. یافته های تحقیق تغییرات معناداری را در روایت مترجمان در طول شش دهه نشان داده است.