تاثیر فرآیندهای دگرسانی گرمابی بر ترکیب شیمیایی بخش خروجی مجموعه افیولیتی مریوان-پالنگان، زاگرس، غرب ایران

یکی از شاخص ترین موارد تاثیر فرآیندهای دگرسانی بر زمین شیمی مورد افیولیت هاست. مجموعه افیولیتی مریوان–پالنگان بخشی از افیولیت های نئوتتیس در رشته کوه زاگرس است که در غرب ایران و در استان کردستان واقع شده است. نمونه های مورد بررسی شامل کانی های ثانویه چون کانی های گروه اپیدوت، کلریت، زئولیت ها و به مقدار کمتر کلسیت و هیدروکسیدهای آهن به صورت رگه، حفره و شکستگی های پر شونده و فازهای جانشینی هستند. تغییرات تراکم عناصر نسبت به مقدار مواد فرار (LOI) ، بهنجارسازی نمونه ها نسبت به نمونه سالم در منطقه مورد بررسی و نمونه استاندارد، و مدل سازی عناصر پایستار نشان می دهد که تغییرات تراکم عناصر بسته به شدت دگرسانی متفاوت است، به گونه ای که تراکم عناصر سنگ دوست بزرگ یون (LILE) مانند K، Cs، Rb و Ba و نیز Na افزایش قابل توجهی نشان داده است. اکسیدهای CaO و FeO نسبتا تهی شده اند. عناصر خاکی نادر سبک (LREE) غنی شدگی ناچیزی نشان می دهند، در حالیکه عناصر خاکی نادر میانه (MREE) و عناصر خاکی نادر سنگین (HREE) تقریبا ثابت مانده اند. بنابراین در ارزیابی ویژگی های زمین شیمیایی بخش خروجی مجموعه افیولیتی مریوان–پالنگان، تاثیر دگرسانی بر تغییرات تراکم عناصر به ویژه LILEها، CaO، FeO و نیز LREEها را باید در نظر گرفت.