نقش عدم اطمینان محیطی، محدودیت مالی و محافظهکاری حسابداری در محدود کردن پیامدهای عملکردی نشئتگرفته از اعتمادبهنفس بیش از اندازه مدیران
اعتمادبهنفس بیش از اندازه مدیران، اخبار بد نشئت گرفته از ضعف در عملکرد را به تعویق میاندازد و محافظهکاری میتواند عاملی برای تعدیل آن باشد. هدف این مقاله، بررسی نقش محافظهکاری حسابداری در محدود کردن پیامدهای عملکردی نشئت گرفته از اعتمادبهنفس بیش از اندازه مدیران است.
برای بررسی موضوع، بر مبنای الگوی رگرسیونی دادههای ترکیبی، دادههای 120 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1385 تا 1395جمعآوری و برای آزمون فرضیههای پژوهش استفاده شد.
بر اساس نتایج، اثر معنادار و تعاملی محافظهکاری و اعتمادبهنفس بیش از اندازه مدیران بر عملکرد شرکت به تایید رسید. همچنین مشخص شد، عدم اطمینان محیطی بهطور معناداری بر تعامل مشترک اعتمادبهنفس بیش از اندازه مدیران و محافظهکاری حسابداری بر عملکرد آتی تاثیرگذار است و در نهایت، محدودیت تامین مالی اثر معناداری بر تعامل مشترک اعتمادبهنفس بیش از اندازه مدیران و محافظهکاری حسابداری بر عملکرد آتی دارد.
نتایج پژوهش حاکی از آن است که واحدهای تجاری با مدیران دارای اعتمادبهنفس بیش از اندازه و اعمال محافظهکاری در حسابداری، عملکرد آتی مساعدی دارند. به بیان دیگر، محافظهکاری با کنترل رفتارهای خوشبینانه مدیران به بهبود عملکرد منجر شده و وجود محدودیت تامین مالی و عدم اطمینان محیطی بهدلیل ایجاد نوسان در نتایج، خوشبینی مدیریت را کاهش میدهد.