برنامه ریزی بهینه مقید به پایداری ولتاژ برای توسعه مزارع بادی بزرگ در جنوب شرق ایران

امروزه به کارگیری انرژی های تجدید پذیر نه تنها به یک موضوع بدیهی تبدیل شده است بلکه بعضا به کارگیری بیش از پیش آن ها، خود موجب بروز چالش های بهره برداری جدیدی در شبکه شده است. در حقیقت افزایش ضریب نفوذ این قبیل منابع تولید توان متغیر و نوسانی، در کنار مزایای متعدد آن ها، همواره با نگرانی های مختلفی همچون حفظ حاشیه امنیت و پایداری ولتاژ شبکه همراه بوده است. در این مقاله یک روش جدید سناریوبنیان برای برنامه ریزی چندمعیاره طرح های توسعه مزارع بادی بزرگ با رویکرد مدیریت پروژه و به منظور کمینه سازی هزینه تراز شده انرژی و حفظ حاشیه امنیت پایداری ولتاژ شبکه به صورت بهینه، ارائه شده است. شبکه مورد مطالعه شبکه انتقال جنوب شرق ایران بوده و در طی یک برنامه ریزی ده ساله به تدریج ضریب نفوذ منابع بادی در آن تا میزان قابل توجهی افزایش می یابد. لازم به ذکر است که این بخش از شبکه انتقال ایران از ضعف ذاتی پایداری ولتاژ رنج می برد، و لذا درنظرگرفتن ملاحظات پایداری ولتاژ ضروری می نماید. شبکه مورد نظر در محیط نرم افزار MATPOWER مدل شده است و نتایج به دست آمده توسط روش بهینه سازی اجتماع ذرات (PSO) ، نشان از کارآمدی روش پیشنهادی دارد.