بررسی اثر وجود پناهگاه بر بقای لارو وزغ سبز(Bufo variabilis) طی مراحل 30-26 تکوینی در حضور گونه اگزوتیک Gambusiaaffinis

ارزیابی جهانی از وضعیت حفاظتی جانوران نشان می دهد که دوزیستان بیشتر از سایر مهره داران در معرض خطر می باشند و سرعت کاهش جمعیت آن ها بیشتر از پرندگان و پستانداران است. حضور گونه های بیگانه ازطریق شکار تخم و لارو در کاهش جمعیت دوزیستان نقش دارند. در تحقیقات قبلی مشخص شده است که پناهگاه می تواند به عنوان روشی کارآمد جهت حفاظت از دوزیستان در مقابل گونه های بیگانه از جمله ماهی گامبوزیا باشد. در این مطالعه، به منظور بررسی اثر پناهگاه بر بقای لارو وزغ سبز (Bufo variabilis) در حضور گونه بیگانه ماهی گامبوزیا (Gambusia affinis) ، اثرات مستقل و متعامل دو فاکتور پناهگاه (شامل سه تیمار فاقد پناهگاه، پناهگاه ساده و پناهگاه پیچیده) و شکارگر (شامل سه تیمار فاقد شکارگر، حضور یک و سه شکارگر) به مدت 10 روز مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه بیشترین میزان بقا در تیمار پناهگاه پیچیده/عدم وجود شکارگر با 10/17±66/96 درصد و پایین ترین درصد بقا در تیمار عدم وجود پناهگاه/ وجود سه شکارگر با میزان صفر درصد ثبت گردید. نتایج حاصل از آنالیز ANOVA نشان داد. به طورکلی هر دو فاکتور تراکم شکارگر و نوع پناهگاه به صورت مستقل اثر معناداری بر میزان بقا دارند، اما اثر تعاملی آن ها معنادار نمی باشد. هم چنین با در نظر گرفتن اثر زمان، تراکم شکارگر به صورت مستقل اثر معناداری روی میزان بقا نشان داد، اما این اثر برای نوع پناهگاه و اثر تعاملی آن با تراکم شکارگر در طول زمان بی معنا است. تعداد لاروهای وزغ سبز در محیط آزمایش با وجود پناهگاه مناسب با افزایش تراکم شکارگر، به شدت کاهش می یابد.