ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای ساختمانهای فولادی با دیوار برشی بتن مسلح

امروزه به خوبی مشخص شده است که سازه های طراحی شده براساس ضوابط موجود، در برابر زلزله های شدید متحمل خسارات سنگین خواهند شد. از این رو طراحی براساس عملکرد به عنوان روشی که مبتنی بر پذیرش معیار تغییرمکان و شکل پذیری مورد انتظار باشد، مورد توجه قرار گرفته است. در مهندسی زلزله براساس عملکرد برای ارزیابی عملکرد سازه لازم است ظرفیت و نیاز لرزه ای آن تعیین گردد. ارزیابی عملکرد سیستم های غیر خطی پیچیده بوده و باید روش های تحلیلی مناسبی جهت مدل سازی رفتار سازه در برابر زمین لرزه استفاده شود. تحلیل دینامیکی فزاینده یک ابزار تحلیلی مفید در مهندسی زلزله بر اساس عملکرد میباشد. این روش قادر است تقاضای لرزه ای و حالات حدی ظرفیت یک سازه را تحت بارگذاری لرزه ای با استفاده از رکورد های مناسب که به چندین سطح شتاب بصورت افزاینده مقیاس شده اند، تخمین بزند. با استفاده از این روش می توان درک بهتری از رفتار سازه از حالت الاستیک تا خرابی را بدست آورد. در این مطالعه هفت ساختمان با تعداد طبقات 3، 6، 9 و 12 و با دو نوع پلان، مورد بررسی قرار گرفته اند. سازه های مورد بررسی پس از تحلیل و طراحی با توجه به مقاطع طراحی شده، مشخصات بارگذاری ثقلی و پارامترهای لرزه ای، توسط نرم افزار قدرتمند OpenSees تحت آنالیز دینامیکی افزایشی قرار گرفتند. سپس با ترسیم منحنی های خوشه ایو چندک های IDA با استفاده از مفاهیم تئوری احتمالات به ارزیابی ساختمانهای مورد مطالعه پرداخته شده است.