بررسی اثرات عصاره هیدروالکلی گیاه کلوس(Kelussia odoratissima Mozaff) بر آسیب های کبدی ناشی ازتتراکلریدکربن در موش های کوچک آزمایشگاهی

  امروزه یکی از مشکلات جوامع بشری بیماری های کبدی و استفاده از داروهای شیمیایی با عوارض جانبی می باشد که باعث تغییر رویکرد محققین به سمت منابع داروی گیاهی جدید شده است. کلوس دارای خواص دارویی از جمله خاصیت آنتی اکسیدانی می باشد. در این تحقیق اثر عصاره هیدروالکلی بخش های هوایی (برگ و ساقه) این گیاه بر آسیب های کبدی ناشی از تتراکلریدکربن در موش سوری بررسی شد. در این مطالعه از 36 سر موش سوری نر استفاده شد. یک گروه به عنوان کنترل و دو گروه به عنوان شاهد مثبت (آب مقطر، روغن زیتون و تتراکلرید کربن) و شاهد منفی (آب مقطر و روغن زیتون) و 3 گروه به عنوان گروه های آزمایشی دریافت کننده عصاره (غلظت های 200، 400، 800 میلی گرم بر کیلوگرم) در نظر گرفته شدند. عصاره کلوس به مدت 3 روز گاواژ و از روز 3 به بعد به مدت 5 روز به همراه گاواژ، مقدار 1 میلی گرم بر کیلوگرم روغن زیتون و تتراکلریدکربن به نسبت مساوی تزریق داخل صفاقی گردید.
یافته های پژوهش: یافته های پاتولوژیک در بافت کبد نشان داد، این بافت در تمام گروه ها به جزء گروه های کنترل و شاهد منفی، دارای درجات مختلفی از نکروز کبدی در اطراف ورید مرکزی و به طور شدید در گروه شاهد مثبت است. بررسی فاکتورهای خونی نشان دهنده کاهش معنی دار این فاکتورها در گروه های تجربی نسبت به گروه شاهد مثبت می باشد. هم چنین مشخص شد با افزایش مقدار دوز مصرفی عصاره، از میزان آنزیم های کبدی ALP،AST ، ALT، بیلی روبین تام و مستقیم و آسیب های پاتولوژیکی کبد کاسته شده است. با بررسی نتایج چنین به نظر می رسد وجود ترکیبات فلاونوئیدی و فنلی در گیاه کلوس می تواند منجر به کاهش اثرات سمی القاء شده توسط تتراکلریدکربن در بافت کبد موش شود.