بررسی و ارزیابی تغییرات مکانی متغیر های کیفی آب زیرزمینی جنوب دشت قروه و دهگلان با استفاده از روش های زمین آمار

در سال های اخیر استفاده بیش از حد از آب های زیرزمینی سبب افت سطح ایستابی و کاهش کیفیت آب های زیرزمینی شده است. بنابراین بررسی کیفی منابع آب زیرزمینی جهت مدیریت بهره برداری منابع آب و تعیین الگوهای کشت بهینه و اقتصادی ضروری است. روش های زمین آمار از ابزارهای مناسب و پرکاربرد برای پایش متغیرهای کیفی هستند. در این راستا تغییرات مکانی متغیرهای کیفیNa+ ،TH ،EC ،SAR ،Cl- ،SO42- ،Mg2+ ،PH ،TDS وK+ مربوط به 70 حلقه چاه آبخوان جنوب دشت قروه و دهگلان واقع در استان کردستان مورد بررسی قرار گرفت. دوره آماری داده های مورد استفاده در این پژوهش مربوط به سال های 1391-1363 می باشد. پس از تجزیه و تحلیل تغییرنما در نرم افزار GS+، درون یابی داده ها با استفاده از سه روش کریجینگ معمولی، کریجینگ ساده و وزن دهی عکس فاصله با توان های 1، 2 و 3 انجام شد. نتایج نشان داد که نیم تغییرنمای همه جهته برای کلیه متغیرها تقریبا همسان گرد می باشد. همچنین نتایج نشان داد که روش های کریجینگ معمولی و کریجینگ ساده در تخمین اکثر متغیرهای کیفی خطای کمتری داشته اند. مقادیر آماره میانگین خطا (ME) در روش های کریجینگ نزدیک به صفر بوده که نشان دهنده وجود حداقل اریب در تخمین ها است. همچنین طبقه بندی کیفیت آب از نظر شولر و ویل کاکس انجام شد که نتایج نشان داد، اکثر چاه ها در محدوده ی خوب و تعداد کمی در محدوده ی متوسط و بد قرار گرفتند. نتایج پهنه بندی نشان داد کیفیت آب زیرزمینی در قسمت های غربی، جنوب و جنوب شرقی بهتر از سایر بخش ها بوده است. بنابراین جهت بهبود وضعیت کیفی آبخوان در مناطق با کیفیت آب نامطلوب لازم است مدیریت کاهش مصرف و تغییر الگوی کشت اعمال گردد.