تاثیر روش های مختلف مدیریت مصرف آب بر خصوصیات کمی و کیفی و بهره وری آب گوجه فرنگی

محدودیت منابع آب و خشکسالی های اخیر، لزوم استفاده از سیستم های نوین کشت محصولات را برای کاهش آب مصرفی و افزایش بهره وری آب ایجاد کرده است. این پژوهش در سال 1395 در مجتمع گلخانه ای دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا گردید. در این پژوهش اثر روش های کم آبیاری تنظیم شده (RDI) و خشکی موضعی ریشه (PRD) بر گوجه فرنگی در شرایط کشت هیدروپونیک بررسی گردید. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار و پنج تیمار شامل تیمار آبیاری RDI در دو سطح 85 و 70 درصد نیاز آبی گیاه (RDI85 و RDI70) و آبیاری PRD در دو سطح 85 و 70 درصد نیاز آبی گیاه (PRD85 و PRD70) و تیمار شاهد اجرا گردید. . نتایج نشان داد که شیوه ها و سطوح مختلف کم آبیاری بر کلسیم، منیزیم، سدیم، پتاسیم، اسیدیته، مواد جامد محلول، مواد آلی و قطر میوه اثر معنی دار ندارد، در حالی که بر تعداد میوه، وزن میوه، ارتفاع میوه و بهره وری آب محصول اثر معنی دار گذاشته است. بیشترین وزن میوه در بوته و بهره وری آب در تیمار PRD85 و کمترین وزن میوه در بوته و بهره وری آب در تیمار PRD70 مشاهده شد. همچنین کم آبیاری به صورت خشکی موضعی ریشه با سطح 85% نیاز آبی گیاه به عنوان بهترین روش برای کشت هیدروپونیک گوجه فرنگی انتخاب شد.