نشانه شناسی احادیث تقطیع شده در کتاب های روایی

تقطیع در علوم حدیث به معنای جدا کردن بخشی از یک حدیث که متناسب با موضوعی خاص است. گاهی محدثان به دلایل مختلف، بخشی از روایت را نقل کرده و با الفاظی خاص به تقطیع حدیث اشاره می کنند. شناخت واژگان تقطیع، آسیب های عارض شده در حوزه حدیث را کاسته و مخاطب حدیث را به منبع اصلی رهنمون می سازد. هرچند این الفاظ در منابع روایی، تعداد قابل توجهی دارند؛ اما تنها بخشی از روایت های تقطیع شده را به پژوهشگر نشان می دهد. بررسی آماری تقطیع در نقل حدیث به شیوه واژگانی، ماموریت این مقاله است. پژوهش حاضر می کوشد با مراجعه مستقیم به کتاب های روایی، تصویری تاریخی از عملکرد محدثان در تقطیع، ارائه دهد. نوآوری این مقاله در ارائه سیر تاریخی منظم برای تقطیع در ادوار مختلف حدیث شیعه بوده و ساختار مقاله بر اساس استعمال واژگان تقطیع در چهار دوره، تقسیم بندی شده است.