براورد فرصت شغلی در ایران

از آن جا که آمارهای مربوط به ساختار نیروی کار، یکی از مهم ترین نیازهای برنامه ریزان و تصمیم گیران در حوزه بازار کار است و یکی از موضوعات مطرح در این زمینه عدم تطابق افراد بیکار و فرصت های شغلی در کشور است، لذا بررسی رابطه ی کارفرمایان به عنوان متقاضیان نیروی کار و جویندگان کار به عنوان عرضه کنندگان نیروی کار که دو عامل مهم و تعیین کننده در بازار کار محسوب می شوند، ضروری است. به دلیل عدم تطابق تعداد افراد بیکار و فرصت های شغلی، بررسی وضعیت بازار کار ایران و براورد فرصت های شغلی به منظور تعیین ساز و کار ارتباط بین کارفرمایان و جویندگان کار در جذب نیرو و اشتغال افراد و تعیین سیاست ها و اقدامات کلان بر این ساز و کار، بسیار ضروری است و مبنایی برای ارزیابی و تحلیل سیاست های اقتصادی کشور خواهد بود. روش های مختلفی از جمله استفاده از اطلاعات شاغلین تحت پوشش بیمه ها و تحلیل فایل داده های بیمه های تامین اجتماعی و سایر بیمه ها، استفاده از پایگاه های داده های طولی واحدهای کسب و کار و تحلیل آن، اضافه کردن چند پرسش در پرسش نامه های کارگاهی به منظور براورد فرصت شغلی و در نهایت استفاده از آمارهای جریان نیروی کار از جمله روش ها و پایگاه های اطلاعاتی مناسب برای براورد فرصت شغلی است. در این مقاله ضمن بررسی مطالعه های تطبیقی در کشورهای مختلف، به معرفی روش های مختلف براورد فرصت شغلی از منظر عرضه و تقاضای نیروی کار پرداخته خواهد شد. همچنین با استفاده از داده های طرح آمارگیری نیروی کار مرکز آمار ایران طی سال های 1384- 1393و آمارگیری کارگاه های صنعتی 10 کارکن و بیش تر مرکز آمار ایران، به براورد فرصت شغلی پرداخته شده است.